این گیاه به خاطر شباهتش به زنبور های درشت چنین لقبی دریافت کرده است. کلمه یونانی «ophrys» به معنای ابرو به خاطر نقاط ریزی که در لبه ها مشاهده می گردد، در نام علمی آن به کار رفته. برخی گل های زنبور دارای رنگ کرم، قهوه ای و طلایی هستند و در گلبرگ برخی دیگر از آن ها سایه ای صورتی رنگ به چشم می خورد.
جالب است بدانید لقب این گل به خاطر ظاهر شبیه به زنبور به آن اعطا نگشته و علت چیز دیگری است. زنبورهای عسل گرده افشان اصلی این گیاهان هستند و همین امر سبب شده که چنین نامی برای آن ها انتخاب شود. گل های زنبور بومی مالت به شمار می روند. کمیاب بودن آن ها هر روز بیش از پیش احساس می شود، زیرا فرایند تکثیرشان بسیار دشوار است.
برای آن که گل زنبور بتواند به خوبی رشد کند، باید با نوعی قارچ همزیستی داشته باشد و همین امر پیوند آن را به کاری مشکل تبدیل می کند. آن ها بیشتر در مراتع رشد می کنند، اما در سنگ آهک های خشک و سخت نیز دیده شده اند. جالب است بدانید که گل های یاد شده عطری شبیه به زنبورهای ماده تولید می کنند. بنابراین زنبورهای نر به سمت آن کشیده شده و فرایند گرده افشانی سریع تر انجام می گیرد.
علی رغم آن که فرایند گرده افشانی در کشور استرالیا به خوبی انجام می شود، دیگر نقاط جهان در رابطه با این موضوع دچار مشکل هستند. در کشور انگلستان زنبورهای مناسب برای این کار وجود ندارد، بنابراین آن ها باید خودشان گرده افشانی را انجام دهند.
